ROLDA DE PRENSA PRESENTACIÓN DE RUBÉN DE LA BARRERA : “ESTAMOS TODOS CONTENTÍSIMOS CO FIRMANDO”.

 

Rubén de la Barrera foi presentado esta mañá na sala de prensa de ABANCA-RIAZOR como novo adestrador do Dépor até o final da próxima temporada.

O técnico coruñés estivo acompañado polo equipo técnico que se trouxo á Coruña (Julio Hernando, Fran Noguerol e Abel Mourelo), ademais do Presidente do Club Antonio Couceiro; e de Carlos Rosende e Juan Giménez, responsables da Secretaría Técnica.

Abriu o acto o máximo dirixente branquiazul quen quixo, após darlle a benvida, “trasladar que como política xeral do Consello e principio xeral de xestión tratamos de buscar a máxima estabilidade en canto ao referente ás persoas, aos equipos. Pero esa necesaria estabilidade que require un apoio incondicional ten o límite da responsabilidade, o límite da posibilidade. O sucedido no partido de Linares e sobre todo, o como sucedeu e o perder practicamente a posibilidade de ascenso directo motivou que a situación do anterior adestrador, Óscar Cano, convertésese en insustentable e foi necesario tomar decisións que nos desen este revulsivo necesario para encarar o final de Liga, estes dous partidos que nos quedan e con toda probabilidade a fase de playoff”.

Antonio Couceiro quixo tamén “agradecer a Óscar Cano os servizos prestados e dicir que no momento que o Consello se expuxo a necesidade da substitución houbo unha unanimidade total de que a primeira alternativa debía de ser Rubén de la Barrera. Falado con Rubén, desde o primeiro momento non transmitiu nin a máis mínima dúbida de que quería ser o adestrador do Deportivo. Foi cuestión de horas pechar as partes máis importantes do acordo para poder comunicalo e en 24 horas asinar ese contrato que lle abre por suposto o final de liga e a posibilidade de seguir adestrando o ano que vén, oxalá en Segunda División”.

Pide o dirixente deportivista “pechar filas, ilusionarse para facelo o mellor posible neste tramo final. Quédannos dous partidos importantes que nos van a dar o noso posicionamento final para encarar eses play offs. Esa posición non é neutra. Por tanto, temos que tentar conseguir os máximos puntos, pensar xa en clave Algeciras do próximo sábado e conseguir que esta chegada de Rubén, esa transmisión de enerxía e ese carácter que el ten sexa moi beneficioso para todos e sobre todo para conseguir ese gran obxectivo final que sería estar en Segunda División”.

Rubén de la Barrera tomou a palabra e apuntou que é “unha honra estar de volta por aquí e a verdade é que cando o Consello, a Dirección Xeral, a Dirección Deportiva ponse en contacto comigo a alegría que un sente é proporcional ás ganas de lograr facer cousas aquí, neste Club e con tanta xente coa que compartimos moitísimas cousas”.

Lembra que “chegamos nun momento onde restan dous partidos de liga, máis o que poida darse. O primeiro que me gustaría comentar é que a mellor maneira de estar preparado para o día de mañá é facer o que toca no momento presente. Esa é a principal das das intencións, coñecer realmente como está o equipo, como está cada un dos xogadores a nivel emocional, a nivel físico, porque encaramos unha recta final decisiva, importantísima e isto evidentemente trata de rendemento e ter claro que que representamos a unha institución histórica, importantísima máis aló da categoría na que toque militar. Aquí do que se trata é que #ANOSAFORZA senta orgullosa de sentir como sente o Club do que estamos a falar”.

Como está o vestiario

“Non é unha temporada fácil para eles porque unha temporada con tres corpos técnicos non é a circunstancia máis natural dun ano. Desde aquí como deportivista, como compañeiro e como persoa agradecer o traballo de Borja Jiménez e tamén o de Óscar Cano con Elías, cos que puiden traballar no pasado. Como adestrador, unhas cousas son as que tentas e outra ben distinta é o que sae. Por circunstancias deuse así. Agora tócanos a nós. Estamos con moitísima ilusión”.

“A xente está en proceso de reengancharse, de conectarse emocionalmente rápido porque non dispomos de tempo. O que se trata é sinalar que puntos son os máis importantes que van determinar as posibilidades do equipo. O que temos claro é coñecer de forma máis profunda non os xogadores, que os coñecemos, senón como están a vivir, sentindo esta situación tendo en conta todo o que falta”.

“Vin un grao de receptividade altísima. E no campo ver como se desenvolven para tomar decisións, que van ter que ver co que poidan mostrar con inmediatez”.

Cousas para modificar

“Isto é un reto en toda regra, e un reto en maiúscula no meu Club. A ilusión que temos e a enerxía coa que chegamos é máxima, total e absoluta, sendo consciente do que queda. E o que queda é o máis importante e o máis bonito. Son unha persoa que tento visualizar as cousas e precisamente ese tipo de visións a min lévanme á acción e a darlle importancia ao que realmente é importante e é o día a día e é cada minuto para que a xente estea en condicións de competir, mentalmente limpar cabezas e fiar moi fino en canto ao que se fai, o que se di”.

“Isto agora mesmo é como un semáforo, cada un de nós representamos un semáforo: o que teña a luceciña en verde, para adiante; e o que estea en ámbar e en vermello vai ter que esperar a súa opción. Temos claro que queremos render, que queremos axudar a todo o mundo a que alcance o mellor dos rendementos neste momento”.

“O tempo é o que é e non dá tempo a facer moitas grandes cousas. Loxicamente como adestrador tócanos adaptarnos, aproveitar todo o bo que ocorreu na etapa de Borja e na etapa de Óscar; e a partir de aí darlle algún matiz deste tipo, pero seguramente teña que ver coa presenza de xogadores. O feito de que presentes algún cambio, ese cambio, por mínimo que sexa, ten un impacto e unha repercusión a nivel colectivo que nos pode dar enerxía. Aquí vai de reactivarse, de xerar enerxía, boa sinerxía entre entre todo o mundo e tirar para adiante”.

Papel de #ANOSACANTEIRA

“O mozo novo que estea preparado vai ir para o campo. Eu non vou esperar. A mellor maneira de protexerme e de protexer ao equipo é precisamente que se ese xogador ofrece o que ten que ofrecer vai ir para dentro seguro, chámese como se chame, así teña 16 ou 37 anos”.

Estado físico do cadro, caso de Quiles e Lucas

“Unha cousa é o estado, neste caso a particularidade do de Lucas, do de Quiles e digo: grandísimos xogadores e ademais xente súper comprometida. Queren xogar e están para xogar, aínda que é certo que a situación sobre todo de Alberto é un pouco diferente á de Lucas. O tema mental de fortalecerse, de xerar enerxía positiva, de construír mentalidade gañadora no que resta e iso pasa, cando os niveis de confianza están en dúbida, por retornar ao básico: valorar os duelos, as presións, os repregamentos, outorgar maior seguridade a cada un dos xogadores con balón… Iso é o que nos vai a permitir ir desenvolvendo máis posibilidades de xogo. Son precisamente eses matices ou esa volta ao básico o que nos ten que permitir crecer como equipo, construír mentalidade porque haberá momentos dos partidos que nos guste xogalos moitísimo e o equipo renda e ofreza síntomas de equipo competitivo, pero en cambio, ao longo dos partidos, van ir ocorrendo cousas que seguramente non nos gusten tanto. E aí está a diferenza entre os equipos gañadores dos que non o son”.

Dous partidos e play off

“Hai que ilusionarse. Isto está para iso. Non hai que facer un chamamento a ninguén porque a #ABANCA-RIAZOR #ANOSAFORZA vén soa. Ocorra o que ocorra esa xente está, non deixa de alentar e non deixa de empuxar. A min o que sempre me chamou a atención é que durante os partidos, independentemente de como ocorre a cousa, a afección aí está, aléntate, empúxate e outórgate enerxía. Todo iso dinamiza e lévate polo aire. Nós temos que canalizar moi ben todo ese fluxo de enerxía que por unha banda se ten normalmente cando hai un cambio de adestrador e polo tanto tamén o que o ABANCA-RIAZOR vai reportar. Vai de mentalidades, agora é o bonito e que mellor escenario que isto, onde quedan os partidos que quedan. O reto é o sábado contra o Algeciras e desde aí ir logrando pequenas evolucións, sobre todo lograr esa sensación de consistencia, de unidade a nivel colectivo. Iso vainos a achegar ao maior rendemento individual por parte de cada un dos xogadores porque talento o hai. Entón esa sensación de equipo, esa sensación de morrer polo compañeiro, de valorar todos eses pequenos detalles que ao cabo se converten en grandísimos detalles porque determinan resultados, é o que nos vai a alimentar; e iso vainos a conducir a unha maior e mellor prestación colectiva do equipo. Se logramos iso, imos estar en disposición de facer cousas”.

Experiencia xa no Dépor

“Son momentos diferentes. Son circunstancias parecidas pero son diferentes. Na primeira vez a primeira sesión fora un mércores igual que ocorre neste segundo momento e o partido agora é en sábado, vai ser en ABANCA-RIAZOR, non vai ser fóra como ocorreu. Nese primeiro momento había varios xogadores que non estaban dispoñibles, entón tiñamos que ir aos poucos e recordo que o complicado foi ese primeiro mes. Despois o equipo aumentou o seu nivel de rendemento, gañamos partidos e faltounos media horiña para facer algo máis gordo. Nesta ocasión de entrada dispomos de todo o mundo desde un primeiro momento. Con matices hai un fío aí que relaciona os tres staffs. Pero é momento de xogadores, de asumir responsabilidade e non só de recoñecerse como xogadores do Dépor se non sentir o que realmente teñen diante de si, que é un privilexio estar aquí, independentemente da categoría que estean, a repercusión deste Club é enorme, unha cidade envorcada, enchufada, enfocada ao que se pretende e todo iso tenche que alimentar. Iso tennos que levar polo aire, tenche que empuxar e non te ten que bloquear. Iso é o que vou pretender, que a xente me siga, vaia, atrévase porque os partidos imos facer cousas boas, cousas menos boas, iremos axustando e reforzando sobre a marcha, pero o que temos claro é que a culpa sempre a vou a asumir eu. Iso téñoo clarísimo. E eles téñense que aumentar eses niveis de autoexixencia, de mentalidade, de solidariedade os uns cos outros porque isto é un deporte colectivo e todo ese talento e toda esa calidade que todo este vestiario atesoura a nivel individual soamente vaise a poder expresar se hai un bo funcionamento colectivo detrás, independentemente de cando xoguemos, onde xoguemos, se é liga, play off, sexa o que sexa. non. Hai que valorar o día a día, a semana de adestramento, chegar o mellor preparados ao sábado dentro do pouco tempo que hai, e seguir. E o que suceda que nos veña moi ben, permítanos evolucionar e no que haxa que revisar e axustar para seguir dando pequenos pasos facelo tamén”.

Trilli e Álex Bergantiños

“Todos están dispoñibles e todos teñen opcións de saír ao campo. O que vai ser determinante neste momento é fiar moi fino nos plans de partido, pero sobre todo nas aliñacións”.

“Teño claro, e máis neste momento, que vai dos adecuados, dos que che fagan sentir a ti que con eles estás máis preto de lograr unha vitoria. Isto é unha guerra e á guerra hai que ir con xente que estea preparada, que senta preparada e que asuma todo tipo de responsabilidades en calquera momento que se tercie. Álex é un xogador, con Diego Villares, co que coincidín na primeira etapa. Non o vou a descubrir nin me vai a mostrar nada que me sorprenda. É unha persoa que antes de chamalo xa está. E esa xente ten que estar sempre”.

“Trilli é un mozo novo, cun potencial tremendo, pero hai que pór en contexto ese potencial e sobre todo, que el co seu rendemento díganos se si ou se non, e para iso ten que xogar. Asegúroche e garántoche que vai ter opcións e el e o seu rendemento vannos a dicir se vai ter maior ou menor continuidade. Eu aí nese aspecto non caso con ninguén. O mozo é dono do seu presente e do seu futuro. Agora ben, un rapaz que ten unhas condicións e un potencial tremendo mentalmente ten que estar feito unha bomba. O rapaz tena aí e tense que agarrar a ela e non soltala se efectivamente quere ser futbolista. E aquí váiselle a dar a opción de que sexa futbolista. El é o que a ten que coller e eu estou convencido de que o vai a facer”.

Negociacións para o regreso

“Un sempre está preparado para agarrar unha oportunidade. A verdade é que houbo varias opcións ao longo deste ano. Por diferentes circunstancias non decidín dar o paso e esta vez si. ¿Quen me chamou? Fácil, David Villasuso. Díxenlle que si. Iamos facer un esforzo tanto os uns como os outros para ter o que se pretendía: eu estar no Dépor, o Dépor poder dispor de de a miña presenza. Sencillísimo, natural, como ten que ser. Así que sen máis e aquí estamos e agradecidos loxicamente ao Club pola chamada. Imaxinádevos como estou a día de hoxe, cunha ilusión bastante importante e iso é o que vou tentar transmitirlle a todo o mundo. Foi o luns a chamada e após esa chamada acelérase todo. Cando as vontades coinciden, é moi fácil chegar a acordos”.

Contrato

“Isto está deseñado para establecer continuidade. Cando uno non adestra non ganas partidos pero tampouco os perdes. Aquí estás exposto. É un reto que eu asumo porque tiro para adiante. Estás máis tempo coa familia, viaxando, vendo fútbol cun, con outro. Non gañas pero non perdes. Pero hai circunstancias na vida que tes que emprender accións. E esta é claramente ese sinal. Após a chamada hai que agarrala, hai que ir con toda a convicción, con todo o entusiasmo, con todo o positivismo posible para brindarlle a tantísima xente o que merece”.

Débeda polo ascenso co Albacete a temporada pasada

“Oxalá a vida permítame ascender co Dépor. Iso sería o máis marabilloso porque o bonito para min non é estar no Dépor, o bonito para min é poder gañar e poder facer cousas co Dépor. Iso é o que me empuxa e o que me leva para adiante. Como afeccionado vivino, os grandes momentos, ves como se pon todo isto. Incluso o ano pasado, que vés como rival e ves como está A Coruña. Eu tiña na cabeza imaxes contra o Milan aquí na Champions, contra o PSG, contra o outro. O ano pasado lembroume a todo iso. É que a #ANOSAFORZA non hai que chamala. Eu non teño que facer agora mesmo un chamamento a ninguén. Se se que van estar, se sei que en ABANCA-RIAZOR o sábado vai vir moitísima xente, que esa é outra diferenza con respecto á miña primeira etapa. Afortunadamente esa pandemia parece que mingua e xa vedes como está isto: abarrotado, transmitindo enerxía e empuxando. Ese é outro factor diferencial para nós, pero con esa responsabilidade tense que competir, xa non só aquí, senón noutros lugares que non sexa ABANCA-RIAZOR, porque as habichuelas non soamente vanse a repartir neste estadio e diante de #ANOSAFORZA”.

Sentimento ao recibir a chamada do Dépor

“Ambas as partes estamos contentísimos do que se asinou e como se asinou porque nos outorga estabilidade, claridade e nese aspecto encantadísimo da vida e moi centrado no presente. O hoxe é o importante. E cando deixemos de vivir o hoxe será o día de mañá e de aí a achegarse até ese momento que oxalá podamos celebralo todos”.

“Cando me chamaron o primeiro que pensei foi imos para adiante. Sinxelo, fácil”.

Corpo técnico

“Tanto con Julio Hernando como con Fran Noguerol e con Abel Mourelo existe unha confianza e unha sintonía importantísima. Traballei con Noguerol en Albacete; con xullo en Albacete e noutros lugares; e con Abel nosa experiencia foi en León e saíu ben. Non soamente circunscríbome a eles cando falo de staff porque a xente que estaba aquí, con varios xa convivín nesa primeira etapa e o recordo é fenomenal. De feito non deixamos nunca de perder contacto porque vai máis aló, transcende dunha mera relación profesional. E eu sentinme súper agusto e eu estou encantadísimo de que estean”.

“Están o tres (Fran Noguerol, Julio Hernando e Abel Mourelo) porque máis aló de confianza e de que nos entendemos rápido, este momento obrígache a ir a canón e a non entreterche moito. Por iso transmitinlle a todo o Consello a posibilidade de que me puidesen acompañar os 3 para repartirnos o traballo e, sobre todo para resultar o máis funcional posible”.

Alxeciras CF, primeiro rival o sábado

“É un equipo que coñecemos polo ano pasado, que estivo o noso grupo. Coñezo ao seu adestrador tamén. Pódennos vir presionar, entón iso vainos a obrigar a como resolver esa situación e tamén algo que percibo neste equipo, máis aló de volver ao básico (duelos…), é gañar maior sensación de ameaza, de espazo, de área, e iso creo que nos vai a facer máis completos”.

-Texto, Foto e Vídeo : RC Deportivo