PRIMEIRA ROLDA DE PRENSA DE BORJA JIMÉNEZ PREVIA O PRIMEIRO AMIGABLE DA PRETEMPADA.
Borja Jiménez subliñou na sala de prensa de Abegondo que se atopa “contento” pola marcha da configuración do cadro: “Quedan moitos días de mercado. Quédannos por facer incorporacións. Aínda somos poucos xogadores no día a día, pero non nos importa. Estamos a traballar cos que temos, contentos coas chegadas de todos. A Secretaría Técnica está a facer un esforzo en poder mellorar o déficit que criamos que tiñamos o ano pasado e estamos niso. Hai que ter paciencia, saber que o que nos queda por vir vainos a achegar tamén e que será importante. Ou sexa que paciencia para construír un bo equipo”.
Insiste en que “o que temos que facer é confiar nas persoas que fan este traballo na parcela deportiva e pensar que sempre o que se tenta é o mellor para o club”.
O técnico deportivista aclarou a situación dos lesionados neste arranque: “Héctor está no mesmo proceso que o ano pasado, que non adestrou a primeira semana porque cando empeza a pretemporada pícase un tema para o seu xeonllo e é o mesmo. Borja Granero ten un problema, co que xa terminou o ano pasado, na zona do Aquiles. Xa está a facer algunhas cousas no campo, esperemos que a semana que vén poida ir facendo máis e póidase incorporar paulatinamente ao grupo; e creo que Héctor tamén o fará o luns ou martes. O tema de Dani Barcia son as típicas bochas que saen os primeiros días de pretemporada. Ten unha con algo peor pinta e impídelle porse a bota con normalidade e está un poquillo amolado. Son cousas menores todo até agora mesmo”.
Da temporada pasada e o seu cruel desenlace, confesa que “foi unha situación difícil, moi dolorosa. Cando estás aquí o sentimento deportivista alágache e faiche ser un máis do que sente #ANOSAFORZA. Foi moi doloroso. E ninguén no mundo sente a derrota como sente o adestrador porque existe un grao de culpabilidade que o propio adestrador ten moi grande. Os adestradores somos así, sempre pensamos que podemos facer máis e cando as cousas non saen ben temos o malo costume de pensar que é sempre pola nosa culpa. Entón foi moi fodido pero hei de dicir que recibín miles de mostras de agarimo ás que contestei educadamente una por unha. E foi un tanto por cento moi moi, moi elevado de xente que neses días mostroume o seu agarimo e mostroume o seu empatía polo que nos sucedeu. A partir de aquí é borrón e conta nova.Temos moitísimas ganas. Teño moitísima forza por como sucedeu, polo agarimo posterior da xente, que todo o que o ano pasado eran bágoas cando acabe este ano sexan sorrisos. É o meu único obxectivo. Diríavos que case na vida: que o estadio que o ano pasado vin chorar o 11 de xuño, o ano que vén véxao sorrir”.
A nivel persoal, reflexiona Borja que “até agora todo o que fun buscando conseguir no deporte, no fútbol, tivera fortuna de poder conseguilo, que é o anómalo no fútbol, sobre todo para os adestradores. Unha derrota e como se produciu axúdache moitísimo a ver outra parte de ti, en como comportarte e serviume moito para facer esa reflexión interna do porqué, que moitas veces non hai contestación, outras moitas si; e sobre todo saber que no deporte sempre hai alguén que perde. Eu vivira a outra cara da moeda nas dúas finais que disputara e esta serviume tamén para saber comportarme na derrota, igual que o fixo na vitoria e, sobre todo, para facer unha reflexión profunda de todo o camiño que fixemos. Nos primeiros momentos non fas esa reflexión, velo todo negro, pero vai pasando o tempo e esa dedicación e ese querer mellorar lévache a atoparte nese camiño cousas que me fixeron xa mellor persoa, que é o realmente importante. Ser mellor persoa axúdache a ser mellor adestrador”.
Recalca que está agora “con máis forza, con moitísima máis forza que o ano pasado. Cando me sentei aquí o ano pasado xa dixen que era o maior reto da miña carreira deportiva e agora, un ano despois, volvo dicir que agora si este reto é moi apaixonante porque é tentalo de segundas cun club moi grande. Non todo o mundo ten esa sorte e síntome un privilexiado de poder estar aquí”.
A piques de arrincar a súa segunda temporada en ABANCA-RIAZOR, destaca que “poder continuar nos sitios é moi vantaxoso porque xa coñeces a contorna, os xogadores, comportamentos… Non partes de cero. Xa tes moito avanzado. Sabes as cousas que fixeches mal que non se teñen que repetir. Sabes as cousas que fixeches ben e que funcionan aquí, as que fixeches mal e non funcionan. En canto ao cadro, está claro que continúan bastantes xogadores dos que eran importantes o ano pasado. Iso a eles tamén lles axuda a coñecer un pouco como queremos que xogue o equipo. Pero eles tamén denotaron un cambio en moitas cousas que se facían o ano pasado que nós valoramos non en moitas, pero en algunhas, que deberiamos de cambiar: desde rutinas diarias até cousas dentro do xogo, mesmo en parte de metodoloxía. Cando dás continuidade ao proxecto, como foi este caso, é importante saber facer autocrítica, ver que cousas funcionaron e sobre todo que a mensaxe non se desgaste. Hai que ir facendo cousas diferentes que poidan achegar ao grupo e creo que traballamos durante este mes para saber que cousas podiamos facer mal, que cousas non chegaban ao grupo, que cousas si. Fixemos unha reflexión moi grande de todo iso. Eu fíxena a nivel persoal tamén para saber onde temos que incidir este ano e estamos niso. Somos os mesmos, pero cambiamos cousas e iso é moi positivo, porque partimos coa vantaxe de que xa coñecemos tamén moitas cousas do que supón adestrar a un Club tan grande como o Deportivo”.
Esta temporada, a súa intención é “non ver un Deportivo moi diferente en canto á concepción xeral de xogo. Sabemos onde temos un déficit que temos que mellorar desde o adestramento, que podemos mellorar con perfís de futbolistas. Pero a tendencia ou as características do xogador son as que che levan a facer moitas veces o xogo dunha maneira ou doutra. A idea xeral vai ser a mesma, pero se o perfil de Roberto (Olabe) é diferente ao de Jurgen, pois cando a pelota chegue a Roberto pasarán cousas diferentes ás que pasaban a cando a tiña Jurgen, que son dous xogadores que poden encaixar nese perfil. Ou o de Isi no lugar de Rafa ou de Calavera. Os perfís de futbolistas dentro das necesidades que podiamos crer que tiñamos para este ano é un pouco no que a Dirección Deportiva está a facer fincapé. Imos tentar mellorar desde o propio perfil de futbolista cosas que criamos que non estabamos a facer ben, porque tivemos tempo de seguir facendo autocrítica e de valorar o que non funcionara. E logo desde o adestramento e desde o xogo corrixir tamén cousas que o ano pasado non se fixeron ben. Diso trátase, de ir mellorando”.
Aberto o mercado, advirte que “temos que manexar calquera posibilidade que nos permita adquirir un mellor xogador do que teñamos ou alguén diferente ao que teñamos no cadro en calquera demarcación, excepto na portería onde xa está todo pechado. No resto de posicións estamos abertos a atopar diferentes perfís aos que hai ou mellores perfís dos que podamos ter. Máis que mellores, diferentes; que poidan facer cousas distintas ás que temos”.
Concreta que “arriba imos necesitar a alguén que acompañe a Gorka; no centro do campo aínda nos quedan xogadores por fóra e na liña defensiva é ir vendo se necesitamos máis ou menos; ou de diferentes perfís. Excepto a portería, a Dirección Deportiva está a traballar en poder mellorar ao equipo en case todas as demarcacións”.
Con tres porteiros este ano en cadro (Mackay, Pablo Brea e Edu Sousa), subliña que “o ano pasado tamén tiñamos con Alberto, aínda que estivese máis en dinámica do Fabril, tres porteiros. A categoría esíxeche telos, a normativa permíteche ter un porteiro maior e este ano optamos polo perfil de Edu, que xa estivera na casa, que para el era unha ilusión tremenda estar aquí e estamos encantados coa súa chegada, coa continuidade de Pablo Brea e xa sabedes o que significa Ian para o Club e para nós. Imos ter unha competencia moi boa. Estamos moi contentos”.
Con todo, cre que faltan por chegar “cinco ou seis polo menos. Somos 14 de campo. Sobre 20 ou 21 xogadores en función do que podamos atopar. En función do dianteiro que podamos adquirir, pensaremos se nos vale ou se necesitamos un máis. Vainos a ir dando o mercado ou vai ir cubrindo as necesidades que teñamos, tendo moi claro como temos o perfil concreto de xogador que queremos en cada sitio. Paciencia e a ver con que nos sorprende o mercado”.
-Vídeo, Foto e Texto : rcdeportivo.es
